Ed Oudenaarden exposeert selectie van zijn ANP-foto’s

WOONHUIS WILLEM-ALEXANDER

DRIE JAAR NA DE HELICOPTERCRASH

ROTTERDAM – Een bloemlezing van het werk van ANP-fotograaf Ed Oudenaarden is van 5 juni tot en met 1 juli te zien bij Galerie Wind (voorheen Photo Gallery Ben Wind) op het Noordereiland in Rotterdam. De zestig door Oudenaarden zelf geselecteerde foto’s brengen een aantal bekende journalistieke momenten in beeld: van de traan van Máxima tot een foto met daarin een vooruitziende blik: donkere wolken pakken zich samen boven wielrenner en dopinggebruiker Lance Armstrong.

De 54-jarige Oudenaarden crashte op 27 juni 2010 in een helikopter boven de Maasvlakte. Daarbij kwamen vier mensen om het leven, onder wie zijn twee collega’s Ben Wind en Rob Cloosterman. Ed Oudenaarden overleefde het ongeluk, maar hield er een dwarslaesie aan over. In de rolstoel vocht hij zich terug in de fotojournalistiek, maar het valt hem zwaar. Waar hij vroeger zijn hele lichaam inzette om op de juiste plek te kunnen ‘knippen’, is hij nu vooral bezig fysieke pijn te onderdrukken: “Het wordt steeds zwaarder.”

Met de expositie en een boek, dat wordt samengesteld door vormgever Pieter Kers, sluit Oudenaarden een periode af van de actieve fotojournalistiek bij het Algemeen Nederlands Persbureau. Hij leerde het vak bij Cor Vos, waar hij in 1980 begon. Zes jaar later ging hij voor het ANP werken en stond hij in de frontlinie van bijzondere journalistieke hoogtepunten, ook veel sporthoogtepunten.

Oudenaarden legde van onderaf een bebloede Michael Boogerd vast tijdens een tourrit in Frankrijk, maar klikte ook op het juiste moment toen trainer Marco van Basten ziedend werd op een van zijn spelers. Ook liet hij zich ooit door beveiligingsmensen in de juiste hoek drukken om oud-premier Balkenende tijdens een verkiezingsoverwinning van het CDA vast te leggen in een innige omhelzing met zijn moeder. “Een wereldplaat”, reageerde de fotoredactie.

De sportjournalistiek was een rode draad in Oudenaardens leven, toch kon je hem vrijwel naar alle onderwerpen sturen. “Behalve naar schaatsen. Dat vond ik niks. Al diezelfde rondjes.” Hij was de fotograaf die vooral zocht naar hét journalistieke moment. “Ik was veel minder bezig met de vorm, maar veel meer gefocust op hét moment: zorgen dat je op het juiste moment dáár staat.” Met dat idee legde hij ook de ‘belegering van het Laakkwartier’ in Den Haag vast toen de Hofstadgroep werd opgepakt.

Ellen Wind, de vrouw van Ben Wind, vroeg Oudenaarden te exposeren kort na de eerste kennismaking na de dood van haar man. “Ik wilde op een gegeven moment Ed wel eens ontmoeten als enige overlevende van de crash waarbij ik mijn man verloor”‘, vertelt ze. “Toen is al vrij snel het idee geboren een tentoonstelling van zijn foto’s in te richten.” Ook Oudenaarden zelf had al langere tijd de behoefte de nabestaanden van de andere inzittenden te ontmoeten, “,maar hoe begin je daaraan? Ik voel me toch bezwaard dat ik de crash als enige wel overleefde.”

De laatste foto op de expositie wordt de laatste foto die Ed maakte van hemzelf en Ben Wind, lachend in de helikopter, net voor de crash.